Kościół Parafialny

Dzisiaj, patrząc na zdjęcia z otoczenia naszego kościoła, a także oglądając go w rzeczywistości, możemy się szczycić i być dumni, że tak wspaniale i uroczo wygląda nasze wspólne dzieło. Bardzo serdecznie dziękujemy wszystkim, parafianom, ofiarodawcom  za dbałość o ten Dom Boży, za postawę serca i nastawienie, tym, którzy ofiarowują swoje modlitwy i z serca wspierają finansowo i materialnie naszą świątynię. Kościół ten to dowód dawnej wielkości Lachowic, a i obecnie jest naszą siłą i wiarą w przyszłość. O zmierzchu, gdy kościół jest podświetlony, a nad wszystkim górują piękne wiekowe zabytkowe drzewa, to można sobie wokół kościoła pospacerować i naprawdę szkoda powracać.

Lachowice na starych fotografiach

Jak zmieniły się nasze okolice na przestrzeni wieków, co przybyło, a co ubyło można zobaczyć. Niesamowita kolekcja starych fotografii zachowana do dzisiaj. W większości są to stare fotografie wyszperane z domowych archiwów. W Latach dwudziestych, latach trzydziestych -  pisano, że wieś polska przed wojną była biedna i zaniedbana, patrząc na te stare fotografie, szukamy biedy, zaniedbania i nie widzimy, przecież te ubrania, sposoby spędzania wolnego czasu, zbiorowe imprezy, teatr, zespoły muzyczne, zadbane dzieci szkolne, to i dziś można pozazdrościć. Dziś po latach nawet trudno już ustalić kogo przedstawiają fotografie. Większość tych ludzi już nie żyje. Odchodzą ludzie i jeszcze trochę a będą to tylko bezimienne twarze na tych fotografiach. Zapraszamy do obejrzenia starych fotek z Lachowic.

Chatka Studencka - Adamy

Położenie: Przysiółek Adamy w Lachowicach na stokach Opuśnioka w Paśmie Jałowieckim. Klub: Oddział Uczelniany PTTK w Gliwicach, Studenckie Koło Przewodników Górskich "Harnasie" w Gliwicach.  Jeżeli poczujemy się zmęczeni po leśnych wojażach, zapraszamy do chatki na Adamy. Na gości czekają: kubek gorącej herbaty, miejsce do spania w warunkach turystycznych, wyposażona kuchnia, niepowtarzalna atmosfera, oddalenie od cywilizacyjnego pośpiechu, wypoczynek w nieskażonym otoczeniu. Kilka metrów dalej znajduje się wspaniałe wzniesienie - miejsce obserwacji krajobrazowej. Możemy stąd podziwiać Lachowice z “lotu ptaka” oraz rozległe tereny. Otwarte: lipiec - wrzesień, ferie, dla grup także inne terminy. Liczba miejsc 40. Rezerwacja +48 32 231 11 80.

Krajobraz Parafii

Parafia jest pięknie położona. Krajobraz pagórkowaty, mocno pofałdowany, malownicze góry i  lasy. Cała parafia  leży pomiędzy lasami, w której otwartego pola mało co się znajduje. W lasach tych rosną jeszcze dęby, klony, jesiony, brzozy, olchy, osiny, lipy, a przede wszystkim sosny i jodły, które byłe zdatne do budowli naszej świątyni, który góruje nad całością tego obszaru. Zapraszamy szanownego internautę do naszej parafii w każdej porze roku. Szczególnie jednak niepowtarzalna jest tu wiosna z soczystą zielenią, radosnym śpiewem ptaków, majowym rechotem żab i zapachem rześkiej wiosny. Jakaż jest piękna wczesna jesień w Lachowicach z gamą kolorów. Tego spokoju “ciszy natury” nie przeżyjemy nigdzie lepiej.

Okiem Kamery: Podpatrzone - Uchwycone

16 kwietnia był ważnym dniem dla młodzieży z naszej parafii. Tego dnia młodzież przyjęła Sakrament Bierzmowania z rąk znanego nam dobrze J. E. ks. Bpa Jana Szkodonia.

Przez ten Sakrament dojrzałości chrześcijańskiej młodzież pragnęła, aby Duch Święty, którego otrzymała, umacniał ją do mężnego wyznawania wiary i do postępowania według jej zasad. We wstępie do liturgii ks. Proboszcz Władysław Wąsik, który cierpliwie przygotowywał młodzież do przyjęcia bierzmowania, podkreślił, że wszyscy regularnie uczestniczyli w spotkaniach pogłębiających życie duchowe. W swojej homilii Bp. Szkodoń we właściwy sobie sposób przybliżył zebranym tajemnicę tego sakramentu, ujmując za serce swoimi ciepłymi słowami. Młodzież potwierdziła swoje wyznanie wiary, unosząc do góry pamiątkowe modlitewniki, a następnie kolejno podchodziła do Księdza Biskupa wraz ze świadkami po namaszczenie świętym olejem - widzialnym znakiem obecności Ducha Świętego. Wzruszające  przywitania i podziękowania młodzieży zakończyły tę podniosłą uroczystość w naszym kościele….

Stajemy tutaj, by przywitać Cię w imieniu ludzi młodych z naszej parafii, szczególnie tych, którzy mocą sakramentu i dzięki Twojej posłudze, zostaną dzisiaj umocnieni Duchem Świętym. Mamy przyjąć sakrament bierzmowania. Jesteśmy świadomi, jak ważna to chwila w naszym życiu. Cieszymy się ogromnie i dziękujemy Panu Bogu, że zostaniemy napełnieni na nowo Duchem Świętym, że już jako dojrzali chrześcijanie wkroczymy w dalszy etap naszego życia. W chwili chrztu Chrystus złączył nas z sobą i wprowadził do Kościoła. Od tego wydarzenia minęło kilkanaście lat i oto znów, w sposób już bardziej świadomy - stajemy przed Nim i prosimy, by utwierdził to, czego dokonał w naszych sercach - abyśmy się nie wstydzili wyznawać przed światem Chrystusa ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego. Byśmy od dziś Jako świadomi już apostołowie, umieli przez całe życie dawać żywe świadectwo Chrystusowi i Jego Ewangelii. Dlatego prosząc Cię Czcigodny Księże Biskupie o sakramentalna posługę, z największą pokorą, z głębi serca wołamy: O Stworzycielu Duchu, przyjdź.

Pragniemy wyrazić wdzięczność wszystkich, którzy dzisiaj  z rak Księdza Biskupa otrzymali Sakrament Bierzmowania. Przez Twoją biskupią posługę spłynęły na nas dary Ducha Świętego. Przede wszystkim umocniona jest nasza wiara, którą poprzez Katechizację w szkole podstawowej i w gimnazjum staraliśmy się rozwijać, lepiej poznawać i żyć według niej. Zdajemy sobie sprawę, że Sakrament Bierzmowania jest dla  nas zadaniem. Zobowiązuje nas do dalszego poznawania Boga, do ciągłego wypowiadania walki grzechowi w nas samych i w środowiskach, w których będziemy się jeszcze uczyć i pracować. Mamy dawać świadectwo innym, mamy wziąć przecież na siebie część odpowiedzialności za los Kościoła i świata. Mamy być pomocnikami Chrystusa który nas chce z dobrym słowem, dobrą myślą i dobrym działaniem posłać do innych. Będziemy się starać o dobra chrześcijańskie życie. Przyrzekamy to dziś publicznie. Wierzymy, że dar męstwa pomoże nam być wiernymi i odważnymi świadkami Chrystusa we współczesnym świecie. A Tobie czcigodny Księże Biskupie, życzymy dużo zdrowia i łask Bożych w posłudze pasterskiej, Niech Bóg błogosławi w dalszym życiu. Bóg zapłać !

W tym ważnym i pięknym dla nas dniu, kierujemy także do Was Kochani Rodzice słowa, które są podziękowaniem za wszystko,   co dla nas uczyniliście. Dziękujemy za pierwsze „Ojcze Nasz", za pierwszy znak krzyża. Za to, że słowa obietnic, które złożyliście na Chrzcie Świętym w naszym imieniu, możemy teraz świadomie potwierdzić. Dziękujemy za to, że wychowaliście nas w duchu miłości chrześcijańskiej, że dawaliście nam wzory zachowania godnego chrześcijanina. Dziękujemy za Waszą obecność przy nas w każdej chwili,  w której potwierdzać się będziemy jako prawdziwi chrześcijanie. Za tę modlitwę i za miłość - Bóg Warn zapłać Drodzy Rodzice.

W imieniu zgromadzonej tu młodzieży pragnę księdzu podziękować za pracę i trud włożony w przygotowanie nas do bierzmowania. Umocnieni darem Ducha Św. pragniemy księdzu podziękować za przekazanie nam wszelkiej wiedzy o Bogu i nauki o przyszłym życiu chrześcijańskim. Jesteśmy świadkami Jezusa i za sprawą księdza chcemy naśladować Jezusa na wszystkich drogach życia. Za miłość, cierpliwość i poświęcenie jeszcze raz bardzo dziękujemy. Życzymy księdzu wielu sukcesów na drodze życia chrześcijańskiego. Niech Chrystus Jedyny i Najwyższy Kapłan prowadzi Cię po ścieżkach ziemskiej wędrówki.

Albertyni - (Zgromadzenie Braci Albertynów Trzeciego Zakonu Regularnego Świętego Franciszka Serafickiego Posługujących Ubogim (Alb.). Zgromadzenie założone przez św. Alberta Chmielowskiego (Brata Alberta); 25 sierpnia 1888 roku w Krakowie. Członkowie zgromadzenia zasadniczo nie przyjmują święceń kapłańskich, ich celem jest pomoc potrzebującym. Siedzibą zgromadzenia jest Kraków, gdzie rezyduje Brat Starszy (przełożony generalny). Zakonnicy noszą habity koloru ciemnoszarego, przepasane sznurem, na którym zawieszony jest różaniec.

Albertyni - prowadzą obecnie 4 domy opieki dla mężczyzn chorych psychicznie i niedorozwiniętych w Częstochowie, Przemyślu, Ojcowie k/Krakowa i Bulowicach k/Kęt dla ok. 300 osób. W Krakowie prowadzą przytulisko całodobowe dla bezdomnych mężczyzn, kuchnię dla ubogich oraz mieszkania socjalne dla mężczyzn wychodzących z bezdomności. Pracują także w Zaporożu na Ukrainie - dom ten pełni rolę kuchni i łaźni dla ubogich. W Zakopanem przy ul. Kościeliskiej Zgromadzenie odbudowuje swój dom zakonny, w którym prowadzony będzie dom pomocy społecznej. Specyficznym klasztorem albertyńskim jest pustelnia na Kalatówkach k/Zakopanego, w którym młodzi bracia odbywają dwuletni nowicjat.

Dla niewidomych

W dniu: 3 - lipca 1966 roku w kościele parafialnym w Rybnej koło Krakowa, ksiądz Władysław i ksiądz Stanisław Wasik, odprawili Prymicyjną Mszę Świętą. Przed wejściem do kościoła powitali Ich kapłani. Swoją pierwszą Mszę odprawili w Kościele, w którym przyjęli Chrzest, Pierwszą Komunię i Bierzmowanie, w Kościele, w którym byli ministrantami. Tą Mszą podziękowali Bogu za dar kapłaństwa. Odpowiadając TAK Chrystusowi Ksiądz Władysław i Ksiądz Stanisław zapragnęli podjąć to zadanie, zadanie zaszczytne, ale jakże odpowiedzialne. Jakże ujmująco ujmuje to ksiądz Jan Twardowski w swoim wierszu: Własnego kapłaństwa się boję, własnego kapłaństwa się lękam i przed kapłaństwem w proch padam, i przed kapłaństwem klękam. W lipcowy poranek mych święceń dla innych szary zapewne, jakaś moc przeogromna z nagła poczęła się we mnie. Jadę z innymi tramwajem, biegnę z innymi ulicą, nadziwić się nie mogę swej duszy tajemnicą.

Bóg zawsze i we wszystkim! W modlitwie brewiarzowej możemy przeczytać rozdział soborowego Dekretu o posłudze i życiu kapłanów:  “Przez sakrament kapłaństwa prezbiterzy upodabniają się do Chrystusa - Kapłana […]. Nawet w słabości ludzkiej mogą i powinni dążyć do doskonałości według słów Pana: «Bądźcie doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski» […]. Poświęceni Bogu nowym sposobem, w momencie przyjęcia święceń stają się żywymi narzędziami Chrystusa, Wiecznego Kapłana […]. Każdy kapłan na swój sposób zastępuje osobę samego Chrystusa, dlatego obdarzony jest szczególną łaską, aby służąc powierzonym sobie ludziom i całemu Ludowi Bożemu, mógł łatwiej dążyć do doskonałości Tego, który stał się dla nas Najważniejszym Kapłanem”.

• Kapłan zastępuje Chrystusa
• Kapłan ma się upodabniać do Chrystusa