Aktualności

0
0
0
s2sdefault
powered by social2s
Rysunek1Czym dla świecy jest blask płomienia,
tym dla świątyni - każdy wie,
jest głos pięknie rozbrzmiewających dzwonów.

 

Drodzy Parafianie!

Informujemy wszystkich parafian, że Komitet Restauracji Dzwonu podczas przeprowadzonej zbiórki pieniężnej, rozprowadzając kalendarze wśród parafian zebrał kwotę 23.500 zł. Dar ten przyjmujemy z wielką wdzięcznością. Z wdzięcznością, bo jest to wyraz wielkiej solidarności  naszej wspólnoty parafialnej. Dzisiaj dziękujemy Bogu, że 520 rodzin z naszej parafii złożyło ofiarę na ten cel, zakupując jeden lub  nawet kilka kalendarzy. Zresztą pięknie o tym wydarzeniu, składając ofiarę, powiedziała 88 - letnia Parafianka: „Niemała to dla nas jest uciecha, więc nie zwlekajmy z ofiarą doń, by rychło usłyszeć nasz dzwon”. Po konsultacji ze specjalistami, pęknięty dzwon zawieziono do renowacji na Słowację do firmy ludwisarskiej do miejscowości Rużemberok, gdzie rozpoczęto prace rekonstrukcyjne w porozumieniu z ludwisarzami z Niemiec. Zamówione zostało również zawieszenie do dzwonu, ułożyskowanie oraz automatyka sterująca i napęd elektryczny, które są niezbędne do ponownego uruchomienia tego dzwonu. Konieczne jest wzmocnienie i odświeżenie starej drewniano-metalowej konstrukcji dzwonnicy. Jeszcze tylko oczyma wyobraźni widzimy ten dzwon w dzwonnicy, ufamy jednak, że rzeczywisty czas jego umieszczenia w dzwonnicy nie będzie aż tak odległy.

O dalszych postępach prac i kosztach związanych z renowacją dzwonu i dzwonnicy będziemy na bieżąco informować.

Jeszcze raz wielkie Bóg zapłać za szczodry dar serca na ten cel drodzy Parafianie. Niech głos tego dzwonu nie tylko przyzywa was do modlitwy, ale niech będzie głosem Jana Pawła II, wołającego: Nie lękajcie się!

Z wyrazami wdzięczności:
Proboszcz Parafii - Ksiądz Władysław Wąsik
 
Przewodniczący "Komitetu Restauracji Dzwonu" - Grzegorz Krawczyk

Dla niewidomych

0
0
0
s2sdefault
powered by social2s

d_27112009_1750nRozstrzygnięta została VII edycja  Powiatowego Konkursu Fotograficznego „Zabytki znane i nieznane - Odkrywamy Skarby Kultury Materialnej Podbabiogórza”. 26 listopada w siedzibie Biblioteki Suskiej, organizatora konkursu, wręczono nagrody tegorocznym zwycięzcom.

Głównym celem imprezy, poza popularyzacją fotografii jako dziedziny sztuki, jest prezentacja regionalnego dziedzictwa kulturowego. W przypadku tego konkursu bardzo często tematem prac są mniej znane obiekty zabytkowe, pomijane w publikacjach, a czasem zupełnie zapomniane.

W tegorocznej edycji wzięło udział łącznie 30 osób.  Prace oceniało Jury w składzie: Przewodniczący Jury: Paweł Kominko - artysta fotografik, Janusz Kociołek - Naczelnik Wydziału Kultury, Kultury Fizycznej i Promocji Powiatu oraz Wiesław Kwak - artysta plastyk, Dyrektor MOK Zamek.

 

Zwycięzcami konkursu zostali:
W kategorii osób dorosłych:
I miejsce - Dominik Kulka z Lachowic

Wszyscy uczestnicy konkursu otrzymali pamiątkowe dyplomy, a Laureaci nagrody książkowe ufundowane przez Starostwo Powiatowe w Suchej Beskidzkiej.

Również na terenie naszej Gminy odbył się konkurs fotograficzny pt. "Gmina Stryszawa w obiektywie". W konkursie udział wzięło 15 osób. Fotografie przedstawiały walory przyrodnicze, krajobrazowe, kulturowe, historyczne.

Zwycięzcami konkursu zostali:

W kategorii osób dorosłych:  
I  miejsce - Grzegorz Krawczyk z Lachowic
W kategorii młodzieży:
I miejsce - Dominik Kulka z Lachowic

Wręczenie nagród odbyło się 10 listopada 2009 roku w Gminnym Ośrodku Kultury w Stryszawie. Wszyscy uczestnicy otrzymali pamiątkowe dyplomy a Laureaci nagrody książkowe ufundowane przez Urząd Gminy w Stryszawie.

Dla niewidomych

0
0
0
s2sdefault
powered by social2s

BĄDŹMY ŚWIADKAMI MIŁOŚCI

Drodzy Bracia i Siostry!

Tradycyjnie na początku Adwentu kieruję do was moje pasterskie, krótkie słowo. Najpierw  chcę przypomnieć prawdę o tym szczególnym okresie roku liturgicznego. W drugiej części zwrócę uwagę na temat nowego roku duszpasterskiego. Brzmi on: „Bądźmy świadkami Miłości”. W trzeciej części powiem kilka słów o swoistym adwencie współczesnego Kościoła, jakim jest oczekiwanie na beatyfikację Sługi Bożego Jana Pawła II.

1. Czuwać i modlić się

„Czuwajcie i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli stanąć przed Synem Człowieczym”. To wezwanie Jezusa dociera do nas co roku na początku Adwentu. Adwent to czas oczekiwania na przyjście Pana. Najpierw jest to oczekiwanie związane z uroczystością Bożego Narodzenia, wspominającą pierwsze przyjście na ziemię Syna Bożego. Równocześnie Adwent jest czasem oczekiwania na Jego powtórne przyjście na końcu czasów. Właściwą postawą adwentowego oczekiwania jest czuwanie i modlitwa. Czuwanie i czujność człowieka powinny być wszechstronne. Z jednej strony potrzeba takiej postawy, aby usłyszeć Pana, który przychodzi i puka do drzwi ludzkiego serca (por. Ap 3, 20). Trzeba usłyszeć ten Głos, otworzyć drzwi i zaprosić Boga do siebie. Czujności nie może zabraknąć, gdy do człowieka pragnie dostać się nieprzyjaciel, przynosząc ze sobą kłamstwa ubrane w pozory prawdy i wolności.  Sztukę rozeznawania dobra i zła można zdobyć dzięki modlitwie i medytacji słowa Bożego. Jezus w dzisiejszej Ewangelii mówi: „Módlcie się w każdym czasie”. Zachęca do modlitwy w dniach radosnych i trudnych, w godzinach światła i ciemności, w adwentowym oczekiwaniu i bożonarodzeniowej radości.

 

0
0
0
s2sdefault
powered by social2s

01„Zabytkowe drewniane obiekty architektury sakralnej są prawdziwymi skarbami polskiej ziemi. Pięknie wkomponowane w wiejskie krajobrazy urzekają pielgrzymów i turystów. Ale to piękno jest okupione niemałym wysiłkiem. Drewniane obiekty są podatne na szkodliwe wpływy czynników. Utrzymanie drewnianej świątyni wymaga wielkiego nakładu zarówno sił jak i pieniędzy. Świątynia Boża w Lachowicach rzeczywiście zachwyca swoim pięknem i szczególną atmosferą, sprzyjającą skupieniu i wyciszeniu. Jednak, aby mógł w dobrym stanie przetrwać kolejne lata, wymaga ciągłej troski i uwagi.

W roku 1942 w styczniu, zabrano dwa dzwony z naszej parafii i wywieziono je w głąb Niemiec na cele wojenne. Jeden starszy z roku 1807, a drugi nowszy z roku 1926 - sprawione przez ś.p. Jana Pochopnia. Po zabraniu dzwonów przez Niemców, pobożni parafianie Lachowic ufundowali nowe dzwony dla swego kościoła w 1946 roku. Dzwony do parafii przywieziono furmanką z firmy Józefa Bukowskiego z Białej Krakowskiej. Dzwony te zharmonizowano w tonacji g1 + h1 + d2 - dzwony poświęcił Ksiądz Dziekan Józef Motyka z Mucharza w dniu: 14.07.1946 roku. Dzwony umieszczono w nowo wybudowanej dzwonnicy przy cmentarzu.

Dzwony to stare instrumenty ze stali, miedzi, mosiądzu, które zawieszane były na pniach drzew, na skałach czy słupach, biły na trwogę, wołały o ratunek albo zwiastowały zwycięstwo. Nasze dzwony w Lachowicach to spiżowe dzwony, są piękne i wiemy, komu biją dzwony. Ten największy środkowy ma imię Maryja - waży 388 kg. Przez niego wołamy: Dziękujemy Ci, Matko! Wspomagaj nas, Matko Nieustającej Pomocy! To dar Parafian. Ten drugi, z lewej strony o imieniu Piotr - waży 213 kg. Woła: Niech przyjdzie Twe, Panie, zwycięstwo! Zwycięstwo, zwycięstwo, zwycięstwo! Tak proszą Cię Lachowice! Wreszcie ten trzeci pęknięty dzwon ten z prawej strony, o imieniu Paweł waży 154 kg. został uszkodzony i w takim stanie pozostaje do dzisiaj. Pęknięcie uniemożliwia jego użytkowanie. Istnieje jednak możliwość przywrócenia go do użytkowania poprzez przetopienie w odlewni dzwonów. Jest to przedsięwzięcie bardzo kosztowne. Mamy nadzieję, że wspólnymi siłami parafian i sponsorów usłyszymy głos tego dzwonu, który będzie głosił Parafianom słowa Ojca Świętego Jana Pawła II: Nie lękajcie się! Będzie sławił swych fundatorów, ludzi z Lachowic. Będziemy słyszeć te dzwony, będziemy modlić się z nimi, a Bóg nas wysłucha, bo wtedy ręce wznoszą ludzie chorzy, upracowani i starsi. Takie wołanie Bóg wysłucha i przyjdą nowe, dobre czasy. Niech Błogosławionemu grają Hosanna wszystkie dzwony lachowickie i sygnaturka na wieży kościoła. Niech grają wielkanocną melodię: Wesoły nam dzień dziś nastał. Niech chwalą Boga w Boże Ciało pieśnią: Panie, dobry jak chleb. Niech odprowadzają umarłych z nadzieją: My też zmartwychwstaniemy, na wielkie siewów święto. Niech w maju rozdzwonią się wszystkie dzwonki kwiatów i niech śpiewają litanie przy krzyżach, kapliczkach, w kościołach, a pieśnią „Chwalcie łąki umajone” - niech woła cała Polska rozmodlona. Niech te dzwony budzą sumienia, niech mierzą czas modlitwą. Niech będą głosem Boga, aż zabrzmią światu na skonanie! i na zmartwychwstanie. Niech nam grają wszystkie dzwony, na "Anioł Pański", w południe, gdy wołają Polacy do swej Królowej: Jestem przy Tobie! Pamiętam! Czuwam! Niech usłyszy cała parafia. To ich dzwony tak się modlą. Tylko wtedy nie płacz, bo to tylko serca biją, a serce miej jak dzwon! Na Anioł Pański biją dzwony! Niech będzie Jezus pochwalony! Niech będzie Maria pochwalona!

OFIARA ZA TEN KALENDARZ STANOWI CEGIEŁKĘ NA WYKONANIE ODLEWU ZABYTKOWEGO DZWONU W NASZEJ PARAFII

Utworzony komitet: „Restauracji dzwonu” rozprowadzi wśród parafian w najbliższych tygodniach specjalnie wydany 16 stronicowy kalendarz ścienny na 2010 rok. Kalendarz zawiera piękne fotografie naszej świątyni, i wieli cennych informacji. Dowolne wpłaty parafian, za ten kalendarz będą stanowiły cegiełkę na odlew zniszczonego dzwonu o imieniu Paweł. Całe przedsięwzięcie nie byłoby możliwe bez wsparcia finansowego Państwa Haliny i Krzysztofa Pacygów. Pańswo Pacygowie pokryli w całości koszty związane z wydaniem tego okolicznościowego kalendarza, o nakładzie 700 szt. Mieszkańcom naszej parafii kalendarze będą dostarczone do domów, a goście i turyści odwiedzający naszą parafię, kalendarz będą mogli nabyć w zakrystii. Pomysłodawcą restauracji dzwonu, oraz przewodniczącym komitetu restauracji dzwonu jest Grzegorz Krawczyk

A gdy będziemy szli do nieba, będziemy słuchali tego dzwonka sygnaturki, co Cię wiecznie chwali. Nie denerwujcie się bezbożni, że znów nas budzą na Godzinki, na Prymarię. Każdy dzwon ma serce i mówi sercem. Trzeba się wsłuchać, co mówi serce, i niech serce zapuka, i niech drgnie sumienie. Aż duch mój przed Tobą klęknie i wtedy serce mi pęknie, Chrystusie! A wtedy serce dzwonu niech zmówi za mnie: Dobry Jezu a nasz Panie, daj mu wieczne spoczywanie.

Z wyrazami wdzięczności
PROBOSZCZ
Ks. Władysław Wąsik

Dla niewidomych

0
0
0
s2sdefault
powered by social2s

dziwisz

 

 

 
 
 
SŁOWO ARCYBISKUPA METROPOLITY KRAKOWSKIEGO
DO PARAFII, KTÓRE WPROWADZAJĄ
POSŁUGĘ POMOCNIKA
W UDZIELANIU KOMUNII ŚWIĘTEJ

 

Umiłowani Siostry i Bracia!
Przeżywamy ważny moment w życiu Kościoła Krakowskiego, a szczególnie w życiu Waszej parafii. W naszej Archidiecezji, ustanawiam posługę świeckich pomocników w udzielaniu Komunii świętej, zwanych również szafarzami nadzwyczajnymi. Widząc pozytywne doświadczenia moich braci biskupów w innych w diecezjach polskich postanowiłem wprowadzić tę posługę również u nas. Świadomy jestem, bowiem mojej odpowiedzialności za życie sakramentalne wiernych i dostrzegam potrzebę pomocy kapłanom w tej posłudze. A jest to posługa, która nie wymaga święceń, więc mogą ją wypełniać również świeccy. Pierwszym zadaniem świeckich pomocników będzie zanoszenie Komunii świętej chorym i starszym w niedziele i święta. Są to dni, w których kapłani są potrzebni w kościołach i nie mogą iść do chorych. Pozostający w domach chorzy są pozbawieni Komunii świętej nie tylko w zwykłe niedziele, lecz także w Wielki Czwartek, Wielki Piątek, Wielką Niedzielę i inne uroczystości w ciągu roku. Kapłani odwiedzają ich raz w miesiącu na pierwszy piątek i przed świętami. Służą wtedy chorym także sakramentem pokuty. Nadzwyczajni szafarze mogą iść do nich częściej przynosząc przygotowanym duchowo chorym Komunię świętą. Chorzy ci, pozostający samotnie w domu i obarczeni ciężarem choroby, potrzebują pomocy nie tylko dla ciała, lecz także wsparcia duchowego. Niech, więc dzięki posłudze pomocników w udzielaniu Komunii świętej, jak najwięcej chorych przyjmuje w domach Zbawiciela świata obecnego pod postacią chleba. Drugim ważnym zadaniem świeckich szafarzy będzie pomoc w udzielaniu Komunii świętej podczas celebracji w Waszych wspólnotach parafialnych. Będą to czynić wtedy, gdy zaistnieje potrzeba, to znaczy, gdy będzie mało kapłanów, a wielka liczba wiernych będzie przystępować do Stołu Pańskiego. Może to nastąpić już w czasie Świąt. Chciałbym przy tej okazji przypomnieć także o zanoszeniu Wiatyku, czyli Komunii świętej dla umierających. Kiedyś ta posługa była związana z sakramentem ostatniego namaszczenia. Dziś sakrament namaszczenia chorych powinni przyjąć chorzy, którzy zostali dotknięci cięższą chorobą, a Wiatyk mają obowiązek przyjąć ci, których stan jest krytyczny i stoją na progu śmierci. Udzielanie Wiatyku należy do kapłanów, może się jednak zdarzyć, że w nagłej sytuacji braknie kapłana, wtedy również świecki pomocnik może przynieść umierającemu Komunię świętą i odmówić w imieniu Kościoła wyznaczone modlitwy. Oczywiście szafarz nadzwyczajny może tę posługę spełniać tylko wobec tych osób, które w danym momencie nie potrzebują spowiedzi świętej. Swieccy pomocnicy w udzielaniu Komunii świętej zostali powołani spośród Was. Zostaną oni przygotowani do tej posługi podczas specjalnych spotkań formacyjnych. Otrzymają ode mnie błogosławieństwo na tę misję. Proszę Was, zatem, abyście zaakceptowali ich posługę z wiarą, bo to ja posyłam ich do Was zatroskany ożycie sakramentalne każdej wspólnoty. Rozumiem pewne obawy, jakie mogą się zrodzić wobec tych ludzi, których dobrze znacie. Pamiętajcie jednak, że i samego Jezusa nie chciano kiedyś zaakceptować w Nazarecie, bo był dobrze znany, jako "syn cieśli".
Z serca wszystkim Wam błogosławię
+Stanisław Dziwisz
Metropolita Krakowski

Do posługi nadzwyczajnego Szafarza Komunii Świętej z naszej parafii J.E.Ks.bp. Jan Szkodoń nominował naszego kościelnego Grzegorza Krawczyka, podczas ostatniej wizytacji kanonicznej w naszej parafii. Jednocześnie pragniemy nadmienić, że Grzegorz od października rozpoczął już spotkania formacyjne, które potrwają do końca marca 2010 roku.

Pozwól, o Panie życia, abyśmy to sobie wyraźnie uświadomili i umieli cieszyć się każdym etapem naszego życia jako darem niosącym bogate obietnice na przyszłość. Spraw, byśmy z miłością przyjmowali Twoją wolę, zawierzając się każdego dnia Twoim miłosiernym dłoniom.

Dla niewidomych

Początek strony