Parafia Lachowice - Aktualności

Aktualności

s2sdefault

Gdy szukasz Boga, popatrz na kwiaty,
popatrz na góry i ciemny las.
Z każdej wędrówki wrócisz bogaty
i nową treścią wypełnisz swój czas.
Bo cały świat jest pełen śladów Boga
i każda rzecz zawiera Jego myśl.
Wspaniały szczyt, błotnista wiejska droga,
to Jego znak, który zostawił ci.

„Wszystko ma swój czas i jest wyznaczona godzina na wszystkie sprawy pod niebem”. I „nie ma nic lepszego nad to, że się człowiek cieszy ze swych dzieł”. Zakończenie roku szkolnego to taki szczególny czas, kiedy cieszymy się ze swoich dzieł. Z tego, co udało się nam dokonać przez kilka miesięcy. Pragniemy spojrzeć po roku pracy, jak pomnażaliśmy nam dane przez Boga talenty. Pan Jezus każdemu z nas stawia pytanie: jaki pożytek uczyniłeś ze skarbu, który otrzymałeś na początku roku szkolnego? Przychodzimy do Jezusa, bo Jemu zależy na naszym zaangażowaniu w życie wiary, w modlitwę, w codzienne działanie, a więc także w pomnażanie naszej wiedzy, zdobywanie nowych umiejętności. I ten skarb, którego nikt nam nie odbierze, składa w nasze ręce. Przychodzimy, by podziękować Mu za ten czas - za wykorzystane talenty, podjęte natchnienia, ale przede wszystkim za tych, którzy pomagali nam wzrastać w mądrości i w łasce. Kto u podnóża góry - czyli na początku roku szkolnego - nie zajmował się ocenianiem jej wysokości, lecz przystąpił do jej zdobycia z uśmiechem, radością i optymizmem, poradził sobie lepiej z wejściem na szczyt. I zobaczył, że nie była taka nieosiągalna, na jaką wyglądała. Pragniemy wyrazić serdeczną wdzięczność Bogu za wszystkich nauczycieli i ich całoroczny trud pedagogiczny i wychowawczy.

Drodzy uczniowie. Za to przeprowadzenie was przez tajniki życia, za naukę i wskazywanie właściwych postaw musicie powiedzieć tym, którym się to należy, najpiękniejsze i znane na całym świecie słowo: „Dziękuję”.
Były większe i mniejsze osiągnięcia, ale także potknięcia czy wręcz porażki. Bo w życiu szkoły to tak, jak w sporcie. Trzeba wiele wysiłku, samozaparcia, wytrwałości, aby osiągać dobre wyniki w nauce. Czasem nie od razu to się udaje. Ale konsekwentny upór, silna wola i szczere chęci nie pozwolą wypaść z gry. My także winniśmy odkrywać w sobie całe bogactwo darów Bożych oraz pomoc Ducha Świętego, który pozwala nam się rozwijać, wzbogacać nasze umysły i serca. Rozpoczynają się wakacje - czas odpoczynku, odnowy sił fizycznych i duchowych. Kiedyś Jezus do utrudzonych pracą uczniów powiedział: „wypocznijcie nieco!” Słowa te, to jakby zaproszenie skierowane do nas wszystkich, zarówno uczniów, jak i uczących, wszystkich, którzy wnieśli twórczy wkład w całe dzieło, które nazywa się szkołą. Więc pora odetchnąć, pora wypocząć. Rozumiał dobrze Chrystus utrudzonego, zmęczonego człowieka, dlatego widział potrzebę także odpoczynku. Poświęć ten czas na wypoczynek. Odetchnij od zgiełku codziennego życia, gdy wszędzie musiałeś się spieszyć. Wykorzystaj wakacje jak najlepiej, staraj się, by były one pełne cudownych przeżyć i owocnych spotkań z ludźmi. Nie zapominaj jednak o Tym, któremu zawdzięczasz piękno tego świata.

Nikt nie każe ci wypływać na jezioro w czasie niepewnej pogody. Możesz się jednak znaleźć w trudnej sytuacji, gdy nie będziesz wiedział, jaką podjąć decyzję. Najprostszym przykładem jest modlitwa, do której trzeba uklęknąć mimo zmęczenia i nadmiaru wrażeń, a także konieczność dokonania wyboru między niedzielną Mszą Świętą, a możliwością pójścia na plażę w przepiękny, słoneczny poranek. To właśnie będą ciężkie, czarne chmury, zawisłe nad tobą. To będzie burza rozszalała nad twoim wakacyjnym wypoczynkiem. Zaproś wtedy do łodzi swego życia Chrystusa, bo „On za rękę będzie trzymał cię, łódka nie przewróci się”. Ten, którego przyjmiesz w Komunii świętej, pomoże ci przeżyć cudowny czas najpełniej i najpiękniej.

Dla niewidomych

s2sdefault

Lektorzy - stanowią we wspólnotach ministranckich najważniejszą grupę, bowiem pełnią specjalną i szczególnie ważną posługę - przekazują ludziom Słowo Boga. Jest on ustanowiony do wykonywania czytań Pisma Świętego z wyjątkiem Ewangelii. Może on podawać intencje modlitwy powszechnej, a gdy nie ma psałterzysty, może też wykonać psalm między czytaniami. Czytanie Słowa Bożego w Zgromadzeniu Liturgicznym jest najwyższym stopniem służby ministranckiej. Mówi o tym już sama postawa lektora w prezbiterium. Wszyscy inni ministranci służąc zwracają się twarzą do ołtarza. Kiedy odmawiają modlitwy, albo przynoszą do ołtarza dary, są wyrazicielami ludu wobec Boga. Lektor zaś, kiedy czyta Słowo Boże, zwraca się twarzą ku ludziom. W tym momencie jest wyrazicielem samego Boga wobec Zgromadzenia Liturgicznego.

Życie lektora powinno być przepojone wiarą. Ogromnie ważną rolę pełni tu życie sakramentalne. Lektor powinien być znany z regularnego przystępowania do spowiedzi i Komunii Świętej, oraz powinien cieszyć się dobrą opinią w otoczeniu. Trudno sobie wręcz wyobrazić lektora, który w kościele czyta Słowo Boże, a poza kościołem jest jego zaprzeczeniem.
Posługę lektora w naszej parafii pełni 20 lektorów.

Na Mszy świętej o godzinie 10.00 w dniu: 13 czerwca 2009 roku w Parafii Sucha Beskidzka, dopuszczono do pełnienia posługi Lektora 6 chłopców z naszej parafii.
Po modlitwie połączonej z błogosławieństwem nastąpił obrzęd przekazania Pisma Świętego - każdy chłopiec podchodził do Celebransa, kładł prawą dłoń na Piśmie Świętym i po słowach: "Przyjmij tę Księgę Świętą, otaczaj ją szacunkiem i wiernie przekazuj Słowo Boże ku chwale Boga i pożytkowi wiernych", kandydaci na lektorów odpowiadali: Amen. Potem składali przyrzeczenie lektorskie o następującej treści: "Ja...chce wypełniać obowiązki Lektora w Liturgicznej Służbie Ołtarza mojej Parafii. Przyrzekam święte czynności Lektora wypełniać pobożnie, gorliwie i radośnie na chwałę Bożą i dla dobra wspólnoty parafialnej. Ponadto przyrzekam troszczyć się o stan Łaski Bożej w mojej duszy, a także żyć według głoszonego Słowa Bożego. Święty Piotrze i Pawle, - Patronowie naszej Parafii - módlcie się za nami". Po poświeceniu strojów - białych alb, mających przypominać białą szatę ze chrztu, Lektorzy założyli je na siebie.

Nasi nowi lektorzy:

Kamil Lasik
Romek Iciek
Robert Ślusarczyk
Grzegorz Pająk
Tomasz Matusik
Tomasz Barzycki

Gratulujemy Wam chłopcy i życzymy by ta zaszczytna służba wyróżniała was spośród kolegów godnym zachowaniem i zaprowadziła, kiedy nadejdzie pora, do nieba. Bądźcie dumni, ze jesteście lektorami naszej parafii - Parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła. Niech nasi patronowie Was wspierają w służbie lektorskiej i w życiu.
Nowo przyjętym do Liturgicznej Służby Ołtarza życzymy wiele radości z głębszego przeżywania Eucharystii oraz gorliwego wypełniania swych zadań na chwałę Boga i ku większej swej doskonałości.

Dla niewidomych

s2sdefault

Patrzmy więc w ten wizerunek Matki,
Królowej Polski, Pani Jasnogórskiej
i uczmy się od Niej wiary, nadziei i miłości,
bo Ona jest naszą wychowawczynią.
Jan Paweł II

W dniu 14.06.2009 roku odbyła się ogólnopolska pielgrzymka Podwórkowego Kółka Różańcowego Dzieci do Częstochowy pod hasłem „Różańcem otoczmy troską życie”. Również z naszej parafii uczestniczyli członkowie PKRD, dzieci komunijne, oraz ich rodziny.

Największym skarbem Jasnej Góry jest Cudowny Wizerunek Matki Bożej. Dzięki niemu Jasna Góra stała się bardzo szybko największym sanktuarium maryjnym w kraju, który w ówczesnym czasie miał już wiele sławnych miejsc pielgrzymkowych. Faktu tego nie wyjaśnia ani legenda, która przypisuje autorstwo Ikony św. Łukaszowi Ewangeliście, ani protekcja królewskiej pary Jadwigi i Władysława Jagiełły; przyczyna musi być głębsza. Jasnogórski Obraz od samego początku zasłynął cudami, które nadały rozgłos Maryjnemu Sanktuarium i ściągały tłumnie pielgrzymów z całego kraju i z Europy. Potwierdzeniem łask otrzymywanych przez wiernych za pośrednictwem Bogarodzicy są rozliczne wota, dynamiczny rozwój samego miejsca kultu i wzrastający ciągle ruch pątniczy. Należy podkreślić, iż na Jasnej Górze nigdy nie odnotowano żadnych objawień maryjnych, jak to miało miejsce we wszystkich prawie większych sanktuariach świata. Tajemnicą, sercem, życiem i magnesem przyciągającym do Jasnogórskiego Sanktuarium jest Cudowny Wizerunek. Bez niego Jasna Góra byłaby zbiorem budynków, pamiątek, dzieł sztuki; może pięknym i bogatym, lecz martwym muzeum.

Obraz namalowany jest na drewnianej tablicy o wymiarach : 122,2/82,2/3,5 cm. Przedstawia on Najświętszą Maryję Pannę w postaci stojącej z Dzieciątkiem Jezus na ręku. Maryja jest frontalnie zwrócona do wiernych, co podkreśla przede wszystkim Jej dominujące oblicze. Twarz Dzieciątka oscyluje w kierunku patrzącego, choć nie zatrzymuje na nim wzroku. Obydwie twarze łączy wyraz zamyślenia, jakby pewnej nieobecności i powagi. Prawy policzek Matki Bożej znaczą dwie równolegle biegnące rysy, przecięte trzecią na linii nosa. Na szyi występuje sześć cięć, z których dwa są widoczne dość wyraźnie, cztery zaś pozostałe - słabiej. Jezus spoczywa na lewym ramieniu Maryi, przyodziany w sukienkę koloru karminowego. W lewej ręce trzyma księgę, prawą zaś unosi ku górze w charakterystycznym geście nauczyciela, władcy lub do błogosławieństwa. Prawa ręka Maryi spoczywa na piersi. Niebiesko-granatowa suknia i tego samego koloru płaszcz Maryi ozdobione są motywami złocistych lilii. Nad czołem Dziewicy namalowana została sześcioramienna gwiazda. Główne tło Obrazu jest koloru niebiesko-zielonego, który przechodzi w odcień morskiej fali. Dominującym elementem Ikony są złote nimby wokół głowy Maryi i Jezusa, które zlewają się w jedną kompozycję, stanowiąc bardzo charakterystyczny detal kontrastujący z ciemną karnacją twarzy postaci. Już przeszło sześćset lat Pani Jasnogórska otaczana jest nieprzerwanym, żarliwym kultem, w którym nierozerwalnie splata się cześć i miłość dla Matki Boga i całej ludzkości z dostojeństwem królewskiego, którego dostępuje Maryja Królowa Polski, władczyni i orędowniczka.

Po przywitaniu Pani Jasnogórskiej, dzieci udział wzięły w:

spotkaniu z ojcem Jackiem Cydzikiem z Radia Maryja
w koncercie z biskupem Antonim Długoszem
wysłuchaniu ciepłych słów od założycielki Madzi Buczek
uroczystej Mszy świętej sprawowanej na wałach jasnogórskich

Na pielgrzymce PKRD jest bardzo życzliwa atmosfera, a co najważniejsze - można wielbić Pana Boga także poprzez zabawę, śpiew i taniec. Dzieci mogły uczestniczyć w tej pielgrzymce dzięki dobrym ludziom, takim jak Pani Teresa Kulka. Widać taką niezwykłą jedność, miłość, to chyba Sługa Boży Ojciec Święty Jan Paweł II uprasza te łaski. "Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi...Tej ziemi", to jest namacalne Boże działanie. Cieszymy się, że Pan Bóg dał nam na trudne czasy Radio Maryja i wszystkie dzieła przy nim powstałe, w tym Podwórkowe Koła Różańcowe Dzieci.

Dla niewidomych

s2sdefault

W dniu 10 - czerwca 2009 roku w naszym kościele, odbył się przegląd techniczny instalacji: stałego urządzenia gaśniczego mgłowego typu FOG. Przypomnijmy: Instalacja została oddana do eksploatacji w dniu: 29.06.2007 roku. Firma projektująca i wykonująca instalację: Spółka Usług Pożarniczo Ochronnych "Supo-Cerber" Kraków.

Centrala sygnalizacji pożarowej jest przeznaczona do:

Sygnalizowania o pożarze wykrytym przez współpracujące czujki i ręczne ostrzegacze pożarowe,
Wskazanie miejsca powstania pożaru, poprzez identyfikację linii z alarmującą czujką,
Wysterowanie przeciwpożarowych urządzeń zabezpieczających,
Przekazanie informacji o pożarze do systemów monitoringu - Państwowej Straży Pożarnej w Suchej Beskidzkiej.

Przeglądu okresowego dokonuje się co kwartał. Po przeprowadzeniu przeglądu stwierdzono, że system jest sprawny. Dokonano również wymiany wody w zbiorniku.

Składamy serdeczne Bóg zapłać Ochotniczej Straży Pożarnej z naszej parafii za okazaną pomoc przy przeglądzie technicznym systemu pożarowego, przy naszym kościele. Udział w akcji brali: Pan Józef Pochopień, Pan Stanisław Burczak, Pan Roman Dyduch, Pan Ryszard Dyduch.

Trudno wyrazić naszą wdzięczność, musi więc wystarczyć słowo najprostrze: DZIĘKUJEMY.

s2sdefault

"I dlatego - zanim stąd odejdę - proszę was,
abyście całe to duchowe dziedzictwo, któremu na imię "Polska",
raz jeszcze przyjęli z wiarą, nadzieją i miłością (...)
Abyście nigdy nie zwątpili i nie znużyli się, i nie zniechęcili,
abyście nie podcinali sami tych korzeni, z których wyrastamy."
Jan Paweł II, Krakowskie Błonia, 10 czerwca 1979 r.

Dzień 10 - czerwca jest dla wielu Polaków, a zwłaszcza Małopolan, datą wyjątkową. Przypadające na ten dzień Święto Małopolski, osadzone na fundamencie uniwersalnych wartości związanych z osobą i dziełem Ojca Świętego Jana Pawła II, winno służyć budowaniu małopolskiej wspólnoty oraz umacnianiu tworzących ją więzów. Ustanowienie naszego święta w obecnym roku ma także szczególny wymiar. Trzydzieści lat temu gościliśmy Jana Pawła II na krakowskich Błoniach, dwadzieścia lat temu Rzeczpospolita odzyskała wolność, dziesięć lat temu powstał samorząd województwa. Obchody Święta Małopolski winny obejmować wszystkie obszary naszego życia społecznego, a wydarzenia związane z obchodami powinny łączyć jak najszersze grono mieszkańców Małopolski.

Kwietny Bieg 2009 wystartował 26 maja 2009 o godzinie 17:00 ze Starego Sącza. Sztafeta w 15 dni obiegnie Polskę i 10 czerwca zakończy się w Starym Sączu.

Lachowice - Wieczorem we wtorek 09 czerwca 2009 roku o godzinie 20:00 na granicy województwa małopolskiego ze śląskim, już po raz czwarty przekazana została białoczerwona szarfa Kwietnego Biegu, poświęcona pamięci pierwszej pielgrzymki Ojca Świętego Jana Pawła II do Ojczyzny. Blisko 45 biegaczy z Gimnazjum z Lachowic w obecności Wójta naszej Gminy odebrała sztafetę z Gminy Koszarawa. Pod eskortą wozu dyżurnego sztafety, ratowników medycznych z Ochotniczej Straży Pożarnej z Kurowa, Policjantami z Komendy Powiatowej Policji w Suchej Beskidzkiej, uczestnicy pokonywali kolejne kilometry w bardzo dobrym tempie. Na granicy Lachowice - Stryszawa dołączyła do biegu młodzież z Gimnazjum ze Stryszawy. Dzielnie przebiegali całą trasę do granicy z Zawoją. Bieg w naszej miejscowości odbył się bez żadnych przeszkód. Posiadaliśmy na całym odcinku eskortę Policyjnych radiowozów. Na granicy Gminy Stryszawa - Zawoja o godzinie 23:00 w nocy, szarfa została przejęta przez reprezentantów Gminy Zawoja. Łączna długość trasy jaką miała do pokonania nasza młodzież, wyniosła 18 km.

Gratulujemy i dziękujemy inicjatorom, oraz realizatorom zamysłu wzbogacenia znaków polskiego patriotyzmu!

Dla niewidomych
{audio autostart}mp3/sztafeta.mp3{/play}

Strona 97 z 107

start
Poprzedni artykuł

100

101

Następny artykuł
koniec

Historia Lachowic

logo2 Sięga XIII wieku. Wtedy to w rejon podbabiogórski napłynęła ludność dwoma głównymi szlakami: z północnego zachodu od Śląska, brzegiem Skawy i z północnego wschodu od Krakowa doliną Raby.
Pierwszymi osadnikami byli Wołosi, którzy pojawili się w XVI wieku. Jednak dopiero w XVII wieku wieś została oficjalnie założona przez Piotra Komorowskiego, właściciela dóbr suskich. Połączona została z czterech osad: Kobylanki, Lubnicy, Łachowic i Mącznej. Lachowice oraz kilka sąsiednich wsi tworzyły tzw. „państwo suskie”, które przechodziło kolejno w ręce Wielopolskich, Branickich i Tarnowskich.
Pierwsza wzmianka o Kobylance, osadzie pasterskiej z przysiółka Mizioły (Lachowice Górne), pochodzi z 1598 roku. Od 1608 roku obecna jest nazwa Lubnicy, zajmującej polany dolnych Lachowic. Większość mieszkańców osiedliła się w Łachowicach, głównej części wsi. Po jej północnej stronie znajdowała się Mączna. Współczesna nazwa, używana od 1670 roku, wzięła się od napływowej ludności określanej jako „Lachowie”.

Najważniejszym zabytkiem wsi jest drewniany kościół św. Piotra i Pawła z 1789 roku. Kościół w Lachowicach reprezentuje typową dla tego obszaru Polski drewnianą architekturę sakralną, która nawiązuje swoim stylem do późnego średniowiecza, ale posiada także elementy barokowe. Wraz z dziewięcioma innymi drewnianymi kościołami południowej Polski został on zgłoszony do wpisania na listę światowego dziedzictwa kultury UNESCO, ale ostatecznie na listę wpisano tylko 6 najstarszych budowli. W 2003 roku kościół został laureatem nagrody Ministra Kultury na „Zabytek Zadbany”. Kościół znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej województwa małopolskiego.
Lachowice stanowią punkt wyjścia szlaków turystycznych w Beskid Żywiecki oraz Beskid Mały.