Szczegółowych informacji na temat kursowania pociągów proszę szukać na stronach PKP

Jak co roku o tej porze przychodzi czas na podsumowanie.

Dla przypomnienia nasz serwis wystartował w grudniu 2008 roku tuż przed świętami Bożego Narodzenia. Stąd też w tym roku serwis parafialny skończył już 4 lata.

Przez te kilka lat odwiedziliście go już ponad kilkaset tysięcy razy, a tylko w ostatnim roku prawie 200 tys. razy.

Dużo naszych rodaków pracuje bądź przebywa za granicą, co widać po statystykach prowadzonych przez serwis dotyczących geolokalizacji. Coraz więcej odwiedzin notujemy  z innych krajów szczególnie z Niemiec, Wielkiej Brytanii, Włoch i Francji. Cieszy również coraz większa oglądalność z terenu całej Polski. Od roku istnieje możliwość dodawania komentarzy z czego oczywiście korzystacie. Mam nadzieję, że w nadchodzącym 2013 roku będzie ich coraz więcej, a szczególnie zależy nam na tych, w których wyrazicie opinie na temat co należy jeszcze zmienić, dodać w serwisie Parafia-Lachowice.pl. Być może macie pomysły na ciekawe tematy, czy to historyczne, czy też sakralne, które należy szerzej opisać lub podjąć na stronach naszego serwisu.

Kolędy, pastorałki, życzenia i świąteczna atmosfera towarzyszyła spotkaniu opłatkowem organizowanemu przez w Lachowicach. Spotkania opłatkowe stają się okazją do wspólnego przeżywania wyjątkowego nastroju Świąt Bożego Narodzenia oraz obchodów Nowego Roku. Radosna, życzliwa i rodzinna atmosfera towarzyszyła spotkaniu wigilijnemu. Uroczystość odbyła się w budynku Ochotniczej Straży Pożarnej w Lachowicach. W bożonarodzeniowy nastrój gości wprowadził występ młodzieżowego Teatru Maska z Gimnazjum nr 2 w Lachowicach oraz zaśpiewane kolędy przez dzieci z Zespołu Szkolno-Przedszkolnego również z Lachowic.

Czar świąt Bożego Narodzenia to potok łask płynących od Bożego Dzieciątka złożonego w betlejemskiej stajni. To łaska Miłości w świecie nienawiści. Nienawiści w polityce, mediach, lokalnych środowiskach, a częstokroć w rodzinach. Ta „maleńka Miłość, co w żłobie śpi”, chce swoją miłością nas przemienić. To łaska Pokoju. Pokoju w świecie wojen i rozdarcia w relacjach międzyludzkich. Chrystus, Emmanuel, Książę Pokoju, pragnie nasze serca tym swoim pokojem napełnić. To łaska wiary. Wiary w świecie zlaicyzowanym, wyrzucającym z publicznego życia religijne symbole. On, Bóg Wszechmogący, daje nam w siebie uwierzyć. Uwierzyć w Boga rodzącego się jak człowiek: prosto i zwyczajnie. Nie lękajmy się! Otwórzmy drwi naszych serc, by przyjąć te dary, które przyniósł ze sobą leżący w żłobie Jezus. Otwórzmy serca na Jezusa, Jego miłość i drugiego człowieka.

"...Panie mój! Pewnie będę sam w ten wieczór. Lubię marzyć, słuchać kolęd, myślą uciec daleko. Chociaż nie powinno tak być. Może ktoś też jest sam? Dobrze jest, gdy do domu na ten wieczór wrócą wszyscy. Dobrze, że masz dom. A oni na dworcu, w ogrzewalni u brata Alberta. Żołnierze na warcie stoją. Marynarze na morzu. Lotnicy w powietrzu. Kolejarze w podróży. W domach bogatych piesek rasowy na grubych dywanach. Nie zapraszali mnie. W szpitalach tej nocy też umierają. Zdrowi wyjechali na przepustki. A na tych z więzienia już nikt nie czeka. Mario i Józefie, z dokumentami do spisu. Wiem, co człowiek przeżywa, gdy mówią mu, że nie ma miejsca, że jest niepotrzebny, że na ciebie nie czekamy. Mają ludzie dużo czasu, dużo miejsca, ale dla siebie, albo na innych gości czekają. Mario i Józefie! Przecież mogliście ludziom powiedzieć, kim jesteście. Mogliście powiedzieć o Zwiastowaniu, o snach Józefa, o Elżbiecie i o Magnificat. Nie, oni na kogoś innego czekają! Ich to nie interesuje. Nie trzeba ludziom przeszkadzać. Niech tej nocy śpią spokojnie. Niech się goszczą i cieszą. Bóg narodzi się poza miastem. Ja też pójdę do obcych. Przyjdę do was, bezrobotni. Przyjdę do was, bezdomni pod mostem. Przyjdę do was, zmarznięci na dworcu. Do was, włóczędzy i niechciani. Opłatka mi dla was wystarczy. Chleba też na drogę wystarczy. Płaszcz podzielę na połowy. I Chrystusa i żebraka okryję. Tylko, czy serca mi dla wszystkich wystarczy? "Ty, spraw to, o Panienko Święta, aby dla wszystkich starczyło mi serca...".

Najważniejszą częścią spotkania było podzielenie się opłatkiem - symbolem zgody i pojednania. Przy wigilijny stole była okazja, by wymienić poglądy, podyskutować o minionym czasie i o nadziejach związanych z nadchodzącym Nowym Rokiem. Wszystkim towarzyszyły życzenia radosnego przeżywania Świąt Bożego Narodzenia. Aby przy świątecznym stole nie zabrakło ciepła i rodzinnej atmosfery a Nowy Rok niósł ze sobą szczęście i pomyślność.

Czytaj więcej...

Bóg się rodzi!

Z tym orędziem zwracał się do nas bł.  Jan Paweł II, by pokrzepić naszą wiarę i umocnić nadzieję. Otaczający nas świat i dziejące się wydarzenia jakże często pozbawiają nas nadziei. Niejedną rodzinę dotyka niedostatek, brak pracy, choroba i samotność. Poziom życia - bywa - że urąga godności człowieka. Słabnie poczucie sprawiedliwości w gąszczu afer i skandali. Słabi oraz samotni tracą wiarę w słuszność swoich - często - rozpaczliwych wysiłków. Wielu traci nadzieję, wielu pogrąża się w apatii z lękiem myśląc o przyszłości.

Pragnę powtórzyć słowa bł. Jana Pawła II: Nie lękajcie się! Otwórzmy drzwi naszych serc, by przyjąć te dary, które przyniósł ze sobą leżący w żłobie Jezus.  Otwórzmy serca na Jezusa, Jego miłość i drugiego człowieka."Przyjdź, Panie Jezu" i obdarz nas Swoją nadzieją, umocnij w nas miłość, zaufanie oraz dobroć, byśmy się stali godnymi Daru Nocy Betlejemskiej, byśmy byli godnymi Ciebie i mogli Cię naśladować. Już słychać kolędy, już pachnie Świętami, Syn Boży się rodzi, by zamieszkać z nami...bo to jest noc na którą człowiek czeka i za którą tęskni. To jest wyjątkowy wieczór w roku, gdy wszyscy obecni gromadzą się przy wspólnym stole. To wieczór kiedy gasną spory, znika nienawiść...wieczór, gdy łamiemny opłatek, składamy życzenia...To noc wyjątkowa...Jedyna...niepowtarzalna...Noc Bożego Narodzenia. By jedność i zgoda, wszędzie panowały: Błogosław nam Jezu Panie, Boże mały!