Chrystus powiedział do swoich apostołów idących z Ewangelią do ludzi: „wchodząc do domu pozdrówcie go. A jeśli ten dom będzie na to zasługiwał, niech wasz pokój spłynie na niego, a jeśli nie będzie zasługiwał, niech wasz pokój powróci do was. A jeśli was ktoś nie przyjął i nie słuchał waszych nauk, wyjdźcie z tego domu czy miasta i otrząśnijcie pył z waszych nóg.” (Mt 10,12-14)

Po Bożym Narodzeniu i po Nowym Roku rozpoczyna się czas wizyt duszpasterskich w naszych domach, czyli tak zwanej kolędy. Nieprzypadkowo kolęda odbywa się po świętach Bożego Narodzenia, kiedy to wspominamy przyjście Boga na ziemię. Okres Bożego Narodzenia jest czasem pogłębienia więzów z Bogiem, z rodziną, jak również z parafią. Kolęda jest oficjalną wizytą duszpasterską, dlatego przyjęcie kapłana w naszych domach jest wyrazem naszej wiary i przywiązania do Kościoła i duszpasterzy.

Czym jest kolęda i jak ją rozumieć? Przede wszystkim obejmuje ona wspólne dziękczynienie za otrzymane łaski, prośbę o błogosławieństwo w nowym roku. Modlitewne spotkanie kolędowe stanowi wyznanie wiary rodziny, które powinno zgromadzić wszystkich domowników. Tymczasem wizyta duszpasterska jest przede wszystkim spotkaniem modlitewnym. Ksiądz przychodzi, by pobłogosławić rodzinie na nowy rok i wspólnie z nią się pomodlić. Dlatego, np. we Włoszech, to wydarzenie nazywane jest błogosławieniem domów i rodzin. Tam katolicy z radością oczekują wizyty swojego kapłana, aby wspólnie modlić się o Boże błogosławieństwo dla domu i dla rodziny w nowym roku. Dla nich to wielkie wydarzenie. O chodzących po kolędzie księżach pisał już Mikołaj Rej. Wiadomo też, że wyraz „kolęda”, oznaczał pierwotnie pieśń noworoczną, śpiewaną podczas odwiedzania z tej okazji wiejskich gospodarzy.

Zapewne Kościół zaadaptował te ludowe zwyczaje, łącząc je z błogosławieństwem domów. Niemiecka i polska tradycja każe z tej okazji pisać poświęconą kredą na drzwiach błogosławionych domów „C+M+B” i datę roczną. Owe trzy litery nie oznaczają, jak zwykło się uważać, tradycyjnych imion trzech króli, lecz są skrótem od łacińskiego Christus Mansionem Benedicat (lub polskiego: Chrystus Mieszkanie Błogosławi).

Czytaj więcej...

W naszej parafii w najbliższą niedzielę rozpoczniemy 40 – Godzinne Nabożeństwo, które będziemy odprawiać w trzy najbliższe niedziele poprzedzające Wielki Post. To wielkie święto wspólnoty parafialnej, które jednoczy i zespala Najświętszy Sakrament. Serdecznie zachęcamy do trwania na adoracji przed Chrystusem obecnym pod postaciami eucharystycznymi. Celem tego nabożeństwa jest przeproszenie Pana Boga i wynagrodzenie Mu za wszystkie grzechy naszych rodzin i naszej parafii, módlmy się o łaski potrzebne do owocnego przeżycia Wielkiego Postu oraz Rekolekcji Wielkopostnych.

Nie potrzeba wielu wiadomości, by Mi się przypodobać - wystarczy, że Mnie bardzo kochasz. Mów do Mnie, jak gdybyś rozmawiał ze swoim przyjacielem.
Musisz Mnie o coś prosić dla kogoś?

Powiedz Mi jego imię, a następnie - co byś chciał, żebym teraz dla niego uczynił. Proś o wiele, nie wahaj się prosić. Mów do Mnie prosto i otwarcie o biednych, których zamierzasz pocieszyć; o chorych, których cierpienia ty widzisz; o zbłąkanych, dla których gorąco pragniesz powrotu na prawdziwą drogę. Powiedz mi o wszystkich, chociaż jedno słowo.

A dla ciebie - czyż nie potrzebujesz dla samego siebie jakiejś łaski?

Powiedz Mi otwarcie, czy może jesteś dumnym, samolubnym, niestałym, niestarannym... i poproś Mnie, żebym ci przyszedł z pomocą w twoich nielicznych czy też licznych wysiłkach, które podejmujesz, by się pozbyć tych wad. Nie wstydź się! Jest wielu sprawiedliwych, wielu świętych w niebie, którzy popełniali dokładnie te same błędy. Ale oni prosili pokornie... i z biegiem czasu zobaczyli, że są od tego wolni. Nie zwlekaj prosić też o zdrowie, o szczęśliwe zakończenie twoich prac, interesów czy studiów.

To wszystko mogę ci dać i daję. A Ja życzę sobie, żebyś Mnie o to prosił, jeśli się to nie zwraca przeciwko twojemu uświęceniu, natomiast jemu sprzyja i je wspiera. Czego ci akurat dzisiaj potrzeba? Co mogę dla ciebie uczynić?  Gdybyś ty wiedział, jak bardzo pragnę ci pomóc!

Czytaj więcej...

Biały opłatek trzymam w dłoni, Dzielę jak chleb, Rozdaję jak pokój, I kładę jak opatrunek na ranę, By każda przeszkoda, Na drodze do serca, Ustąpiła nowemu zaufaniu, By dom każdego był ciepły święty, By Nowonarodzony Jezus, Był w nim jak Bóg i Pan Przyjęty.

Kolędy, pastorałki, życzenia i świąteczna atmosfera towarzyszyła spotkaniu opłatkowemu organizowanemu w Lachowicach. Radosna, życzliwa i rodzinna atmosfera towarzyszyła spotkaniu wigilijnemu. Uroczystość odbyła się 18 grudnia w budynku Ochotniczej Straży Pożarnej w Lachowicach. W bożonarodzeniowy nastrój gości wprowadził występ młodzieżowego Teatru Maska z Gimnazjum z Lachowic.

Najważniejszą częścią spotkania było podzielenie się opłatkiem - symbolem zgody i pojednania. Przy wigilijnym stole była okazja, by wymienić poglądy, podyskutować o minionym czasie i o nadziejach związanych z nadchodzącym Nowym Rokiem. Wszystkim towarzyszyły życzenia radosnego przeżywania Świąt Bożego Narodzenia. Aby przy świątecznym stole nie zabrakło ciepła i rodzinnej atmosfery a Nowy Rok niósł ze sobą szczęście i pomyślność.

Wszyscy uczestnicy spotkania czuli się jak prawdziwa wspólnota, zjednoczona nie tylko w działaniu, ale i w miłym spędzeniu wolnego czasu. Oby nastrój życzliwości i dobroci wzajemnej towarzyszył nam nie tylko w tym szczególnym, świątecznym czasie, ale przeniósł się z rozmachem i obficie na kolejne dni Nowego Roku - w rodzinach, w sąsiedztwie, w parafii, w miejscu pracy, w szkole, wszędzie tam, gdzie przychodzi nam realizować codzienne zadania.

W ocenie wędrówki życiowej należy podziękować za przyjaciół i ludzi obdarzających dobrem, szczególnie tych, których zły los nie oszczędzał. Wysokie uznanie należy się czyniącym dobro. Należne dobroczyńcom kwiaty wdzięczności niech nigdy nie zwiędną, a wiara, nadzieja, miłość niech zawsze przynoszą radość życia. Na co dzień nie myślimy o wdzięczności, która jest sferą ducha, wyrazem pamięci. Wdzięczność zbliża ludzi do siebie, buduje jedność między ludźmi. Niezwykła to radość, że – obdarzeni dobrocią i mądrością – możemy komuś pomóc, bo największym darem dla drugiego człowieka jest człowiek. Głębokie, ciepłe relacje z innymi ludźmi są niebywale mocnym filarem dobrego życia.

Wszystkim serdecznym przyjaciołom, sponsorom oraz organizacjom społecznym Strażakom, Panią z Koła Gospodyń Wiejskich działającym na terenie naszej miejscowości, którzy pomogli przy organizacji spotkania opłatkowego życzymy promiennej jesieni życia, dobrego zdrowia, pełni sił, pomyślności we wszystkich dziedzinach życia, pogody ducha, optymizmu, nieprzemijającej światłości umysłu, radości z dokonań życiowych. Wszyscy przeminiemy, po nas pozostanie tylko prawda, dobro, miłość, godność, piękno, którym byliśmy zawsze wierni, oraz wiara, która jest darem i zadaniem. Spośród wszystkich rzeczy tego świata miłość bliźniego pozostaje czymś najcenniejszym, a wszyscy Państwo daliście znakomity przykład takiej właśnie miłości, dobroci i bezinteresowności.

Bóg się rodzi w słowach dobroci,
w czystym spojrzeniu,
w codziennym trudzie,
w naszym zmęczeniu,
w znakach przyjaźni i pojednania,
w modlitwie siostry,
w pracy kapłana,
w nauczyciela cichym mozole,
w fabryce,
w biurze,
w kuchni,
w uśmiechu dziecka,
w natchnieniu artysty,
w bezsennej nocy ciężko chorego,
w czuwaniu matki nad dziecka kołyską .…
Rodzi się Jezus Chrystus!

Dziś się narodził Chrystus Pan, Zbawiciel - śpiewaliśmy w refrenie Psalmu i niech te słowa oraz radość towarzyszą nam w świętowaniu pamiątki narodzin naszego Pana, pamiątki Jego pierwszego przyjścia na ziemię.

Dzielmy się prawdą, że narodził się nam Zbawiciel, Mesjasz, Pan. Dzielmy się tą wielką radością ze wszystkimi, których spotkamy, życząc sobie wzajemnie, by nowonarodzony Pan i Odkupiciel opromieniał każdy dzień swoją obecnością, by nas umacniał i wspierał, by nam błogosławił i hojnie udzielał swoich łask i wszelkiego dobra.  Pamiętajmy, że to Pan Jezus jest miłosiernym obliczem Boga Ojca, o czym przypomina nam trwający w Kościele Rok Miłosierdzia.

Niech te święta dla wszystkich Drogich Parafian i Gości będą pełne Bożego błogosławieństwa i miłości, którą przynosi ze sobą Boży Syn pod nasze dachy, w nasze rodziny i serce każdego z nas. Niech ta Boża radość i miłość przedłuża się na kolejne dni naszego świętowania i na całą naszą, nieraz trudną codzienność.

Ks. mgr Wiesław Ryżka
Proboszcz