Witamy na stronach naszej parafii
Aktualności
Pierwsze spotkanie z Chrystusem poprzez przyjęcie Pierwszej Komunii Świętej jest najważniejszym po Chrzcie świętym wydarzeniem w życiu małego chrześcijanina. Dziecko w tym dniu jest żywym tabernakulum, ma w sercu samego Boga, niesie Go do domu, rozsiewa wokół siebie Boży blask, dzieli się Bożą miłością i radością. Dobrze by było, aby dziecko jak najdłużej miało Boga w swoim serduszku. Czekają na niego pułapki życia, podczas którego będzie musiało dokonywać wyborów pomiędzy dobrem i złem - Jan Paweł II.
Podstawą przygotowania jest program katechezy szkolnej i formacja religijna we własnej parafii. W celu dobrego przygotowania dzieci do Pierwszej Komunii Świętej, konieczne jest pełne współdziałanie rodziców i parafii jako tych, którzy są odpowiedzialni za religijne wychowanie dzieci.
Przed pierwszą Komunią Świętą urządza się specjalne spotkanie proboszcza z rodzicami. Jest to spotkanie formacyjno-instruktażowe, na którym omawia się problemy związane z organizowaniem tej uroczystości oraz z przeżywaniem dnia pierwszej Komunii w kościele i w domu rodzinnym. Omawia się na nim także sprawę pierwszokomunijnych pamiątek religijnych, sprawę jednolitego stroju pierwszokomunijnego, a także sprawę prezentów, jakie zwyczajowo otrzymują dzieci od swoich rodzin z okazji pierwszej Komunii Świętej omawia się także sprawę pamiątkowych zdjęć, robionych zwykle w kościele podczas Mszy Świętej pierwszokomunijnej, oraz sprawy związane z przyjęciami organizowanymi w domach dzieci pierwszokomunijnych.
Na początku spotkania zwraca się uwagę rodzicom, że dzień pierwszej Komunii Świętej, jest dla dziecka niem wyjątkowym, od którego niejednokrotnie zależy dalsze życie chrześcijańskie dziecka. Dlatego rodzice muszą zrobić wszystko, by pomóc dziecku w należytym przeżyciu tego dnia, jak również dnia pierwszej Spowiedzi dziecka. Wszystkie inne działania rodziców związane z tymi uroczystościami muszą być traktowane drugoplanowo.
To motto towarzyszyło po raz trzeci uczestnikom Ekstremalnej Drogi Krzyżowej – nocnej wędrówki z Lachowic do Kalwarii Zebrzydowskiej w dniu 18. marca 2016. Ekstremalną Drogę krzyżową, rozpoczęliśmy Mszy Świętą w kościele parafialnym w Lachowicach. EDK była wyzwaniem dla wytrwałych, zmaganiem się z własnymi słabościami, szansą przemiany, nocną przygodą, szansą na doświadczenie wiary oraz nową formą duchowości. Droga - to ok 32-kilometrowa trasa z Lachowic na Kalwarię. Drogę Krzyżową przemierzyło pieszo, nocą: 380 osób.
Przy tej okazji chcielibyśmy, bardzo serdecznie podziękować wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób pomogli nam przy organizacji i zabezpieczeniu Ekstremalnej Drogi Krzyżowej. Słowa szczególnego podziękowania kierujemy do: Wójta Gminy Stryszawa Pana Rafała Lasek, Pana Michała Burdak z Komendy Wojewódzkiej Policji w Krakowie, Komendy Powiatowej Policji Suchej Beskidzkiej, Komendy Powiatowej Policji w Wadowicach, Ochotniczych Straży Pożarnych z Lachowic, Kurowa, Stryszawy i Krzeszowa, Koordynatora Służb zabezpieczających dh Sławomira Łaciaka ze Stryszawy. Bóg zapłać!
W dniach od 17 do 24 września 2016 zapraszamy do udziału w parafialnej pielgrzymce do Medjugorie połączonej z kilkudniowym wypoczynkiem nad morzem w Chorwacji. Bliższe informacje i zapisy u ks. Proboszcza.
Organizując po raz kolejny Ekstremalną Drogę Krzyżową, w myślach nie tylko uczestników, ale i naszych pojawia się pytanie – właściwie dlaczego to wszystko? Dlaczego tak wiele osób decyduje się od wieków, na tę trudną formę pobożności, jaką jest pielgrzymowanie? Dlaczego zadanie to jeszcze sobie utrudniać, poprzez nocną porę, być może ciężkie warunki atmosferyczne i samotność? Czego człowiek szuka na pielgrzymim szlaku?
Po przejściu EDK, bazując na własnych doświadczeniach, zmuszony jestem potwierdzić przyświecające nam hasło – nie warto żyć normalnie, naprawdę warto, a wręcz trzeba żyć ekstremalnie! Gdy spojrzymy na dzisiejszy świat, w którym wiele rzeczy przychodzi nam z łatwością, a coraz bardziej rozwijająca się technika, ma za zadanie, zapewnienie coraz większej wygody, możemy zacząć odczuwać pragnienie, sprawdzenia siebie samego i swoich możliwości. Jestem przekonany, że wielu spośród uczestników, właśnie po to wyruszy rozważać Mękę naszego Pana. Jednak po kilkunastu kilometrach przebytych pieszo w samotności, gdy nogi odmawiają już posłuszeństwa, jesteśmy przemoczeni i zmarznięci – wtedy zdajemy sobie sprawę, że własne ciało i siły są zawodne, jeśli nie otworzymy się na Boga.
Jak wiele mamy dzisiaj bożków, które oddalają i zagłuszają Pana Boga…w codziennym zabieganiu, często nie mamy dla Niego wcale czasu. I po to jest ta noc. Aby zostawić wszystko, co może zamykać nam oczy na to, co naprawdę ważne. Przed nami wiele kilometrów, wiele godzin, wiele trudu…Trudu, który jednak się opłaci, bo bez niego nie ma prawdziwej modlitwy – szczerej i męskiej rozmowy z Jezusem.
Pragniemy, aby w tej wędrówce przyświecały nam słowa z Ewangelii według św. Łukasza: ,,Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje”. Chcemy iść za Tobą Panie. Chociaż często jesteśmy daleko od Ciebie, chociaż nierzadko Cię nie znamy, choć zagubiliśmy się w grzechu na naszej drodze, to chcemy – chcemy iść za Tobą i z Tobą, chcemy zmienić nasze życie, by odnaleźć samego siebie. Wiemy, że sami tego nie dokonamy. Dlatego bierzemy krzyż i ruszamy, aby Ciebie naśladować…Nie chcemy żyć normalnie, chcemy żyć ekstremalnie…chcemy zacząć naprawdę żyć…
„…Ekstremalna Droga Krzyżowa to prawdziwe ćwiczenie duchowe, po którym człowiek może zostać rzeczywiście przemieniony…”
Kiedy: 18 marca 2016
Początek: Lachowice - kościół pw. Św. App. Piotra i Pawła
Msza Święta: godz. 20:00
Wymarsz na EDK ok. godz. 21:00
Odległość do pokonania: 32 km
Podejścia: ok 750m
Koniec: Kalwaria Zebrzydowska
Organizator: Grzegorz Krawczyk tel. 608 410 733
Stacje, modlitwy, rozważania, długa droga do przejścia, ból, pot - to kilka elementów które towarzyszą pielgrzymom, podążającym nocą ekstremalną drogą krzyżową. Właśnie wtedy, gdy od wyczerpania i zmęczenia nie można uciec, gdy chcąc iść dalej, trzeba się zmierzyć z własnymi słabościami. Gdy nie ma się już sił i chęci, wtedy można odkryć, że poza wiarą nie ma innego powodu żeby zdecydować się zmierzyć z tym wyzwaniem.
Zmagania pokazują prawdę o własnych ograniczeniach, ale także mogą pomóc otworzyć się na modlitwę.
Jak i w poprzednim roku z Lachowic rusza Ekstremalna Droga Krzyżowa. W poprzedniej "edycji" brało udział ponad 270 osób. Czy w tym roku więcej osób podejmie tę próbę pokonania słabości, oddania się modlitwie?
http://www.traseo.pl/trasa/edk-2016-lachowice-kalwaria-zebrzydowska
Ważne: Wymagana jest wytrwałość i dobra kondycja fizyczna oraz odpowiednie ubranie (buty)!!! Idziemy niezależnie od pogody.
Historia Lachowic
Sięga XIII wieku. Wtedy to w rejon podbabiogórski napłynęła ludność dwoma głównymi szlakami: z północnego zachodu od Śląska, brzegiem Skawy i z północnego wschodu od Krakowa doliną Raby.
Pierwszymi osadnikami byli Wołosi, którzy pojawili się w XVI wieku. Jednak dopiero w XVII wieku wieś została oficjalnie założona przez Piotra Komorowskiego, właściciela dóbr suskich. Połączona została z czterech osad: Kobylanki, Lubnicy, Łachowic i Mącznej. Lachowice oraz kilka sąsiednich wsi tworzyły tzw. „państwo suskie”, które przechodziło kolejno w ręce Wielopolskich, Branickich i Tarnowskich.
Pierwsza wzmianka o Kobylance, osadzie pasterskiej z przysiółka Mizioły (Lachowice Górne), pochodzi z 1598 roku. Od 1608 roku obecna jest nazwa Lubnicy, zajmującej polany dolnych Lachowic. Większość mieszkańców osiedliła się w Łachowicach, głównej części wsi. Po jej północnej stronie znajdowała się Mączna. Współczesna nazwa, używana od 1670 roku, wzięła się od napływowej ludności określanej jako „Lachowie”.
Najważniejszym zabytkiem wsi jest drewniany kościół św. Piotra i Pawła z 1789 roku. Kościół w Lachowicach reprezentuje typową dla tego obszaru Polski drewnianą architekturę sakralną, która nawiązuje swoim stylem do późnego średniowiecza, ale posiada także elementy barokowe. Wraz z dziewięcioma innymi drewnianymi kościołami południowej Polski został on zgłoszony do wpisania na listę światowego dziedzictwa kultury UNESCO, ale ostatecznie na listę wpisano tylko 6 najstarszych budowli. W 2003 roku kościół został laureatem nagrody Ministra Kultury na „Zabytek Zadbany”. Kościół znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej województwa małopolskiego.
Lachowice stanowią punkt wyjścia szlaków turystycznych w Beskid Żywiecki oraz Beskid Mały.
Galerie
FILM PROMOCYJNY
